ZAMAN YALANI

yağmurlar yağmadıkça gök temizlenmez derler ya hani
yağmur yağdı mı, gök temizlendi mi bilinmez...
eğer öyleyse neden kalkmıyor bu esef bulutları göğümden?
zaman yalanı veyahut yalan zamanı şimdi...
doluyu boşa koysam; boş dolar ama dolu boşalır şimdi 

http://fizy.com/#s/1lxc9k

zaman..
beni de iki yüzlü ettin ya...
içim ayrı, yüzüm ayrı oldu ya...
canın sağ olsun

zor iş

http://fizy.com/#s/1ahvgo

yalnızlık zor iş...
daha kaç genç ömürü tüketecek bu zamanlar...
bir masal olsa ya hayat...
bir varmış bir yokmuş diyebilsek

Gün geçtikçe daha içim acıyor...
Yalancıyım Ey Rab'bim bağışla beni.
Ne mutluyum, ne de umursamaz...
Sığmıyor bu koca beden koca dünyaya
Sığmıyor bu yüreğim hiçbir odaya...
Gözler görüyorum
İçimi acıtıyorlar, hançer gibiler
Kimse anlamıyor beni
Öldürsem kendimi bir köşede kimse anlamaz, günahım kâr kalır üstelik...
Ey Rab'bim!!!
Bu sefer çok güçsüzüm
Sen sırrımı bilensin
Kül et beni, uzak yollara savur
gitmek istediğim her yer cennet iken
Gittiğim her yer cehennem oldu
Sokakta gördüğüm her insan yüzü şimdi bir resim oldu.
Kaldıramıyorum bu yükü Rab'bim...

silince

silince
bir kağıttan yazıyı; geriye kalem izi kalır...
silince
kalpten güzel bir sözü; geriye söylenen her şeyin yalanı kalır...
silince
güzel bir anıyı; geriye yaşanmış yanılmışlıklar kalır...
silince
güzel bir samimiyeti; geriye yalnızlıklar kalır...
silince
masum bir sevgiyi; geriye acıkan bir bebeğin çığlığı kalır...
silince
söylenecek cümleleri; geriye söylenen sözcüklerin anlamsızlığı kaldı...


eğer her haliyle samimi olan birini "bu kadar iyi olamazsın ikiyüzlü, sahtekarsın, yalancısın, hayatımda gördüğüm en çıkarcı şahıssın" diye silince...
geriye büyük bir yangın kalır...
çıkamazsın o kara dumandan; ya dumandan gidersin, ya yangından...

silince
yürekteki sevgiyi; geriye bir boşluk kalır... ne yapacağını bilmez insan... bir kırıklık, bir burukluk kalır... hayallerin kırılır eğer merhametle seversen birini... üstelik o hiç bir şey yapmadan öyle durmuşsa... ve sen sanki yıllarını şeyhinin adını aramakla geçirmiş bir dervişin şeyhe kavuştuğu an sevgisiyle sevmek için harcamışsan...

şimdi ne yazsam bu anlamsız boşluğa... artık bir anlamı yok...
gitti
geçti
ve derviş o şehire hiç girmedi...

şimdi ne yazsam bu anlamsız boşluğa... artık bir anlamı yok...
acıdı
kırıldı
gücendi
ve sözler tüm anlamını yitirdi...

şimdi ne yazsam bu anlamsız boşluğa... kimse bilmedi...

yazık oldu bana

ne yaptım ben bu hayata....
neden böyle acımasız....
sevdim seni sadece
çıkarsızca sevdim
çıkarcı derken bana kendi çıkarını gösterdin aslında bana
hak etmedim bunu
gitmiyor kulağımdan, hiçbir söz...
en saf halimle severken sevilmediğimi fark etmek...
ne acı
kalem kırıldı
söz kaldı...
söz yüreğe düştü
şimdi külü kaldı

bunu hak etmedim

Rab'bim beni koru
düşürme kötüye
düştüğümde kalkma kudreti ver
o kudreti yönetme hidayeti ver
bana acımayanlara sen acı...
onlara acıma kudreti ver, yüreklerine seni ver...
beni al...
bende olan her şeyi al...
bana bir seni ver...
düştüm bu sefer ey Rab'bim...
bu sefer dizlerim değil yüreğim kanıyor...
dilim ahh diye değil; yüreğim diye çığlık atıyor...
düştüm bu sefer ey Rab'bim...
bana kalkma kudreti ver...

acıtmadan acımak

zamanla geçerdi hani her şey....
neden bu kadar yalnızlaşıyorum...
neden zaman geçtikçe böylesine yıkılıyorum..
tüm kalelerim yıkılıyor
birer birer...
en güvendiklerim yalan oluyor...
ne acı
ne acı
ne acı
ne acı
yazmayayım, söylemeyeyim diyorum
ama olmuyor
yazsam da yazmasam da canımı acıtıyor