27 Eylül 2010 Pazartesi

varlığı unutturan ses

Sesin bir emir gibi içime işlerdi ne zaman duysam... Sesin hayatımın bütün boşluklarını, bütün karşılıksız kalmış umutlarını, bütün o bilip de bilmezden geldiğim yanılgılarımın içini doldurur... Öyle sızlar ki kalbim sesini duyunca, onca yıl yaşamış olduğum halde, hiç bir şey yaşamamış gibi olurum..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder